Aigul Ulkenbayeva
Arts & Culture
Instrumentem narodowym Kazachstanu jest dombra
Book Top Experiences and Tours in Kazakhstan:
If youʻre booking your trip to Kazakhstan last minute, we have you covered. Below are some of the top tours and experiences!- Heels And Valise Tours
- Prywatne: Jezioro Issyk, Muzeum Złotego Człowieka, Farma pstrągów
- Z Ałmaty: całodniowa wycieczka z przewodnikiem po kanionie Charyn z wędrówką
- Wycieczka prywatna 10 atrakcji Mangystau - w 4 dni
- Astana: Wycieczka do Parku Narodowego Burabay z obiadem i odbiorem
Jeśli zapytasz lokalnych mieszkańców, jak chcą, aby reszta świata widziała Kazachstan, wielu byłoby skłonnych odnieść się do szacunku, jaki darzymy naszą historię i kulturę. Wizytujący VIP-owie często są traktowani na pokazach skupionych na tych tradycjach, a wielu jest rzekomo zachwyconych barwą i duszą występu.
Żaden taki pokaz nie mógłby być kompletny bez tradycyjnej muzyki kazachskiej, która stanowi podstawę dziedzictwa współczesnego kraju. Bardzo mało miejscowych osób nie jest zaznajomionych z niektórymi lepiej znanymi melodiami, a miliony wciąż uczą się grać na tradycyjnych instrumentach, łatwo więc zauważyć, że Kazachowie poważnie podchodzą do muzyki ludowej.
Instrumentem narodowym Kazachstanu jest dombra, i mówi się, że co drugi Kazach potrafi w jakimś stopniu na nim grać. Dziesiątki utalentowanych muzyków rocznie kończą Narodowe Konserwatoria w Almaty i nie są w stanie znaleźć regularnej pracy ze względu na dużą konkurencję.
Dlatego też to, że pojedynczy wykonawca jest powszechnie uznawany za być może największego dombraista wszech czasów, wiele mówi o jej talencie i umiejętności.
Przedstawiamy więc Aigul Ulkenbayevę, Ludowego Artystę Republiki i prawdziwą mistrzynię dwustrunowego instrumentu, który stał się ikoną zarówno tradycyjnego, jak i nowoczesnego Kazachstanu. Jej błyskotliwa kariera obejmowała trasy koncertowe po całym świecie i setki występów telewizyjnych, dając koncerty w dziesiątkach krajów, grając dla publiczności z udziałem królewskich rodzin, a także czołowych mężów stanu i kobiet.
Opisuje, jak dombra była centralna w jej dzieciństwie w zachodniej Atyrau, obecnie stolicy ropy naftowej i gazu w kraju.
„Mój ojciec był szanowanym muzykiem i zainspirował mnie do zabrania się do instrumentu, kiedy miałem około 3 lub 4 lat. W tamtych czasach nie było internetu, a bardzo mało osób miało telewizor, więc sporo z naszego czasu spędzałośmy razem grając kusy (tradycyjne melodie kazachskie). Była to pasja całej społeczności, ludzie w każdym wieku grali na dombie.”
Koncert w wiosce lub nawet w lokalnym mieście był wydarzeniem szczególnym, co podnosiło wartość, jaką ludzie przywiązali do muzyki, której uczyli się grać. Dlatego dla Aigul dombra była sposobem życia od tak daleko, jak pamięta.
W wieku kilkunastu lat, już uznana solistka, przeniosła się do ówczesnej stolicy republiki i studiowała w Konserwatorium Muzycznym im. Czajkowskiego. Kiedy została wybrana do gry w słynnym Narodowym Orkiestrze im. Kurmangazego, stała się szybko rozpoznawalna i poszukiwaną wykonawczynią, zarówno w kraju, jak i za granicą.
Jej pierwszy koncert poza Kazachstanem miał miejsce w Indiach, ale jej mistrzostwo muzyczne i osobowość przyniosły jej entuzjastyczne recenzje w wielu innych krajach, w tym w Wielkiej Brytanii i USA, pokazując, że osiem godzin lub więcej praktyki dziennie naprawdę opłaciły się.
Trasy koncertowe zarówno solo, jak i z innymi kazachskimi artystami, takimi jak Rosa Rymbayeva, sprawiły, że Aigul zdobyła reputację nie tylko jako mistrzyni wykonawczyni, ale również jako niekwestionowany autorytet w tej tradycji muzycznej. Jej nauczanie jest poszukiwane, najwyższej jakości (co autor może potwierdzić osobiście), i wielu jej uczniów stało się uznawanymi narodowo artystami na własne życzenie.
Chociaż tylko najlepsi przechodzą test i stają się pełni zawodowymi muzykami, nie oznacza to braku możliwości. Wręcz przeciwnie. Tradycje muzyczne Azji Centralnej wciąż wiele dla większości ludzi znaczą, i z tego powodu regularne są telewizyjne pokazy z Almata i również Astany, które pokazują, że ludzie wciąż chcą słuchać muzyki ludowej tego rodzaju. To, czy tak będzie nadal w przyszłości, będzie zależało od wielu czynników, ale gdy sztuka jest w opiece takich ludzi jak Aigul Ulkenbayeva, zdaje się być zdrowa perspektywa.
Ceniony zaszczyt - najwyższe możliwe wyróżnienie dla obywatela Kazachstanu - którego otrzymała w 1998 roku, jest oficjalnie sankcjonowany przez prezydenta. Żaden dombraista nie otrzymał tego samego tytułu od tego czasu, pomimo że niektórzy zostali uhonorowani za wkład w muzykę. I jak powiedzieliśmy, jest tysiące osób, które grają bardzo dobrze.
